6 juni t/m 11 juli 2009

Een tentoonstelling over onze kwetsbaarheid
Deelnemende kunstenaars: Elena Beelaerts, Claus-Pierre Leinenbach, Anna Rudolf, Stephanie Kratz, Linda Nieuwstad

“Hoe is het om een mens te zijn? Gemaakt van kwetsbaar weefsel. Ik kijk om me heen en zie hoe zovelen hun kwetsbaarheid verstoppen. Risico’s wordt vermeden, het leven zelf op de achtergrond gedrukt. Het enige dat we kunnen doen is ons tijdelijk verankeren aan een zijden draad“

Am seidenen Faden is een groepstentoonstelling over kwetsbaarheid, gebaseerd op het werk van de kunstenaar Claus-Pierre Leinenbach, tevens gastconservator. Claus Leinenbach (1962) maakt onwerkelijk menselijke vormen, vleselijke klompen van zachte poëtische kleuren. Met zijn werk laat hij de kwetsbaarheid zien van het weefsel waaruit we zijn opgebouwd. De vier kunstenaars die hij gevraagd heeft om deel te nemen aan de tentoonstelling doen hem denken aan koorddansers. Wanneer zij tekenen, sculpturen of installaties maken, lijken ze boven een afgrond te balanceren. Zo staat in de tekeningen van Anna Rudolf de eenzame lijn centraal. Ze veroorlooft zich geen foute strepen of stappen. De tekeningen en sculpturen van Elena Beelaerts rafelen aan alle kanten. Draden, lijnen, cellen, structuren, kleuren en vlees zijn als een kluwen met elkaar verbonden. Opengereten stukken worden afgewisseld met prachtige verborgen ingenestelde schatten. Het werk van Stephanie Kratz staat in een permanent spanningsveld tussen controle/structuur en het niet beïnvloedbare. Haar manier van werken is langzaam en reduceert zich vaak op minimale, zich telkens herhalende handelingen. De ruimtelijke werken van Linda Nieuwstad komen uit een pastelkleurig verleden. Roerloze objecten die troost bieden